Eindejaarsgroet en een brusjes foto

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als nederlands

De HuismanFamily wenst u een goed 2022.

(Dat is de korte versie en kan maar zo genoeg zijn.) Meer lezen en zien? Hieronder lees je 4 Hoogtepunten uit 2021.

Hoogtepunt 1. Familie

Ons gezin werd dit jaar aan de bovenkant uitgebreid met de vriend van Judith, Jelle Vellinga, maar die is hier nog niet in beeld.

Mijn ouders waren in mei 5o jaar getrouwd. In augustus hadden we alsnog een familie feestje. Nu we weer in Lock-down zijn, realiseer je des te meer hoe bijzonder dat was! Hierbij drie foto’s daarvan:

Er waren eens… twee jonge mensen, die trouwden mooie en moeilijke tijden wisselden elkaar af maar, door alles heen leefden ze lang en gelukkig.
Ze kregen vijf jongens en vijf meisjes. (mijn brusjes;-)

 

Ook zij kregen weer kinderen. Min of meer 5. Sommigen raakten de tel kwijt. Maar ach: Moeders weet alles!

Nou, door de coronatijd hebben we het eigenlijk het hele jaar lang gevierd. En dat was ook wel speciaal.

Hoogtepunt 2. Pionieren bij het Leger des Heils.

Jelle en ik werken nu een jaar als Pioniers/ Missionair Werkers op de Bergstraat in Wageningen. Zo’n eerste jaar is werkelijk vanaf de grond af aan beginnen. Je kunt ons volgen op Instagram.com/werkplek.bergstraat Het is zo leuk om nu een fotodagboek daarvan te zien.

Ook schreef ik er een paar keer over: Hoe was de Opening van werkplekbergstraat?

We stonden in de Gelderlander, we werden geïnterviewd door meisjes uit de kerk die gemeenteleden wat vragen wilden stellen en we stonden Live op Facebook Dichtbij toen Tineke Kleinhuis bij ons op de Bergstraat erwtensoep kwam eten. (klik op de foto)

Verder staat de boel, maar is het ook nog zoeken en pionieren waarmee we in 2022 een laag dieper hopen te gaan.

Best bijzonder om te zien waar we een jaar geleden stonden:  ​ Terugblikken en vooruitkijken in 2020

Hoogtepunt 3. Met je gezin op een bijna 1000 jaar oude plek bivakkeren.

Omdat we deze zomer de omgeving van dochter Marijke’s school in Oostenrijk willen ontdekken verblijven we vijf dagen in het klooster van Heiligenkreuz en doen af en toe met de gebedstijden mee. (Nadat we het weekend met vrienden in Engelsbach op een camping verbleven). 

We bezoeken Marijke’s school in Trumau, zien de bibliotheek, de tuin waarin ze werkt en wandelt., de kreek waarin ze zwemt, andere mensen uit haar gemeenschap en we eten met anderen.

Met je Gezin het Klooster in, is anders dan alleen. We stellen uiteraard onze verwachtingen bij en vragen de kinderen wat zij nog willen:

* Een biertje drinken op een terrasje.

* Een paar diensten bezoeken, kunst in de kerk kijken 

* Pizza eten

* Spelen in de beek 

* En ik wil een Wasje doen, zonder keuken en wasmachine best een uitdaging voor 7 dagen met 6 mensen. Maar ook onderweg gaat mijn oergevoel van “Homemaking” door. 

“Het mystieke hart van het Wienerwald” wordt het haast duizendjarig klooster in Heiligenkreuz wel genoemd.

Wereldwijd staat het bekend om de authentieke manier van het Gregoriaans Gezang. In het klooster in Tyniec in Polen, wat we in de zomer van 2019 bezochten, zijn het de Benedictijnse monniken die de nadruk leggen op Gastvrijheid. (wat me bijzonder aansprak)  Heiligenkreuz is een cisterciënzer klooster wat de nadruk legt op contemplatie en meditatie. 

Nadat we aankwamen begeleidde een monnik ons naar onze kamer. Als gezin krijgen we 1 kamer toebedeeld. Alles straalt rust en eenvoud en geschiedenis uit. De eeuwenoude stenen leidden ons naar onze kamer. Op het plafond in barokke style dansen de engelen al jaren in stilte om de bloemenlijsten. De stenen kachel torent drie meter hoog in onze kamer. 

Het klooster kent vijf gebedstijden. Het avondgebed om 20.00 spreekt mij het meeste aan: Psalm 4 en Psalm 91 komen dagelijks voorbij. De monniken en het gewone volk ontvangen de zegen en bidden samen het “Onze Vader” Onafgebroken. 365 dagen per jaar maal 1000. Op deze plek klinken de psalmen en de gebeden van haast 1000 jaar! Geen dag is overgeslagen. In 1133 is dit klooster gesticht. Het is een Geestelijke Harteklop.

Ik hoef het niet te idealiseren. Hier heeft zich ook veel afgespeeld aan leed en lijden. Je hoeft de geschiedenis in hoofdlijnen maar te laten passeren in je gedachten en die aan deze plek te verbinden. En dan te denken aan de gewone man. De mens. De vrouw. De monnik, het landschap. En toch: men houdt de lofzang in stand. Elke avond zegt men met elkaar: “U alleen Heer, laat mij wonen in vrede, ongestoord.”

Laurens speelt Ridder deze dagen. Boomschors en stenen zijn zijn vermaak. De kreek, net buiten de muren van het klooster is zijn urenlange speelterrein. Het kreekje krioelt al evenveel eeuwen langs de kloostermuur als de gebeden onafgebroken gezongen worden. Het klooster is verweven met het landschap. Ik leg een quilt op de grond ernaast, schrijf, lees en geniet. Jelle gaat met de meiden een dagje naar Wenen, maar Laurens en ik blijven liever “thuis”.  Een libelle neemt een momentje rust en strijkt neer op mijn knie. Samen genieten we van rust, stilte, schoonheid en harmonie. De tijd lijkt stil te staan.

Hoogtepunt 4. Rondom Mijn Tafel

Het is een Feest! Elke keer weer. Corona gooide heel wat roet in de retraites, maar de Online Engelstalige Retraites. hebben nu een maandelijks vast ritme en de Online Community maakt zo zijn naam waar: The World Around My Table. Het is bijzonder om aan tafel te zitten met een waaier aan mensen die we in de afgelopen vijftien jaar hebben leren kennen. Sommigen kennen we overigens niet, maar waaien aan. Enkelen registreren ruim van te voren. Anderen rollen last minute binnen.

Het mooiste moment is altijd “sharing” na ons uurtje alleen bij het vuurtje, delen we onze ervaringen. (we zoomen een uurtje uit en Jelle steekt een digitaal fikkie aan.)

De 4 hoogtepunten waren dit jaar niet aan een dag gekoppeld. Maar aan langere periodes van tijd. Dat was een bijzondere gewaarwording.

Hey, lieve lezer, ben je nog steeds niet afgehaakt? Dan wil je wellicht dit ook nog weten:

3 van jullie (meestgelezen en daarom wellicht) favoriete blogs van 2021:

6 Suggesties voor Contemplatief Schrijven

Een gedicht: Waar ik hoor.(de ene zus schrijft aan de andere zus een Rondeel)

Over het belang van Schoonheid in de Slaapkamer

Het Bijna Verloren Verhaal van Torrie de Tor

Dit is dag 43-50 van het 100-dagen-100 woorden project.  Ja ja, we zijn al halverwege! Ik speel hier met een Levensregel. Deze week staat nog een keer de V van Verbinding Centraal. Het is Kerstcantie. Ik ben wat meer Off-line, heb zo meer Verbinding met mijn huisgenoten en heb Verbinding met wat achter ons ligt. Een inkijkje in 2021. 

Meer lezen over de 100 dagen? Week 5: Levensregel: Hey Janneke, Hoe Geef Jij een Dag dan vorm? *1 dag uit mijn leven*

Wat waren Hoogte of juist Dieptepunten voor jou in 2021? 

P.s. Soms krijg ik de vraag voor een Individueel Retraite, mocht je daar belangstelling voor hebben, laat het me dan weten. Dan kijken we samen naar een passende datum en programma invulling.

Fijne Jaarwisseling!

Janneke (en Jelle)

us