Dit is C.S. Lewis’s Ideale Dagritme (en het mijne)

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als nederlands

De tel zijn we inmiddels kwijt, we tellen geen dagen meer maar weken en zweven zo’n beetje rond week acht van werken vanuit huis, als ik me niet vergis. Het is voor de meesten van ons flink zoeken geweest (of nog) en ook wij ontkwamen er niet aan. Een tijdje geleden slingerde het boekje: Surprised by Joy op onze keukentafel. En dat was vast niet perongeluk.  Het gesprek ging al snel over het Ideale Dagritme zoals C.S. Lewis het beschrijft in Surprised by Joy/ Verrast door vreugde.

In Surprised by Joy, verteld C.S. Lewis het verhaal hoe hij van Ateist veranderde in een Christen. En hoe hij hierdoor een vreugde leerde kennen die daarvoor nog nieuw voor hem was.

Ik pakte het boekje, las sommige stukken nog een keer en wilde dit hier delen: C.S. Lewis schrijft:

Ik nam een ​​routine aan die sindsdien als archetype (grondvorm/oervorm) in mijn hoofd heeft gediend, dus wat ik nog steeds bedoel als ik spreek van een “normale” dag (en betreur dat normale dagen zo zeldzaam zijn) het is een dag van het Bookham-patroon Als ik het voor het kiezen had, zou ik altijd leven zoals ik daar woonde. Ik zou er altijd voor kiezen om precies om acht uur te ontbijten en om negen uur aan mijn bureau te zijn, om daar tot één uur te lezen of te schrijven. Als een kopje goede thee of koffie me rond elf uur gebracht zou kunnen worden, zoveel te beter. Even voor een frisse neus de deur uit voor een pint bier zou niet zo goed werken, want een man wil niet alleen drinken en als je een vriend ontmoet in de gelagkamer duurt de pauze waarschijnlijk langer dan tien minuten. Om één uur moet de lunch gebracht worden.

Als ik dat op een rijtje zet ziet zijn dagritme erzo uit:

8.00 ontbijt

9.00–13.00 Lees, schrijf, studeer.

11.00 Een kop thee. (Please bring it, and don’t disturb me)

13.00 Lunch, (warm geserveerd graag.)

14.00 Even naar buiten voor een wandeling -alleen-

17.00–19.00  Een man (of vrouw;-) zou weer aan het werk moeten zijn.

23.00 Er is geen reden waarom je later dan elf uur in bed zou liggen. 

 

Uiterlijk om twee uur zou ik onderweg willen zijn. Niet, behalve met zeldzame tussenpozen, met een vriend. Lopen en praten zijn twee geweldige genoegens, maar het is een vergissing om ze te combineren. Ons eigen geluid verduistert de geluiden en stiltes van de buitenwereld; en praten leidt bijna onvermijdelijk tot roken, en dan afscheid nemen van de natuur wat een van onze zintuigen betreft. De enige vriend om mee te wandelen is er een die zo precies jouw smaak deelt voor elke sfeer van het platteland dat een blik, een halt of hooguit een duwtje genoeg is om ons te verzekeren dat het plezier wordt gedeeld.”

 

Dat ziet er knus uit, zo’n kamer zet ik op mijn verlanglijstje;-)

En deze woorden schreef Lewis wellicht aan dit bureau:

“Eten en lezen zijn twee geneugten die bewonderenswaardig samengaan. Natuurlijk zijn niet alle boeken geschikt om tijdens de maaltijd te lezen. Het zou een soort godslastering zijn om poëzie aan tafel te lezen. Wat men wil is een roddelachtig, vormloos boek dat overal kan worden geopend.”

Jelle en ik hebben eenzelfde soort smaak: Rustige muren, een wit dekbed en een dieprode mat op de vloer. Grappig. Het viel me op toen ik dit plaatje zag.
“Om vijf uur zou een man weer aan het werk moeten zijn, en tot zeven uur. Dan, bij het avondeten en daarna, is het tijd om te praten of, als dat niet lukt, om lichter te lezen; en tenzij je er een nacht van maakt met je trawanten (en bij Bookham had ik er geen) is er geen reden waarom je ooit na elf uur in bed zou moeten liggen.”

Lewis had zo zijn dagelijkse wandelingen, denktijd, schrijftijd en zijn maaltijden werden geserveerd op zijn Ideale Dag. (Wie wil dat niet;-) – De engelse TeaTime is om 16.00 en wij Nederlanders eten meer een hoofdmaaltijd rond half zes. Verder lijkt het erop dat Lewis geen boodschappen doet, geen huishouden hoeft te runnen, iemand anders een lekkende kraan repareert, lesgeven van kinderen zit niet in zijn dagritme, laat staan luiers verschonen of baby’s voeden!) 

C.S. Lewis Ideale Dag in perspectief

Toch sluit Lewis zelf ook zijn beschrijving over zijn Ideale dag af met een belangrijke slotconclusie: 

Dat is mijn ideale dag, en dat was (bijna) de realiteit van ‘een rustig, kalme levensgenieter’. Het is voor mijn eigen bestwil ongetwijfeld zo verhinderd dat ik het leid, want het is een leven dat bijna volledig egoïstisch is.

In deze paar regels, relativeert Lewis dus alweer zijn eigen ideale dagritme. Ik hou daar van! Lewis staat niet bekend om zijn gerichtheid op zichzelf. We weten hoe hij om anderen dacht, gezien de brieven die hij schreef en de impact dat zijn schrijven heeft op zovelen na zijn dood.  

Mijn Ideale Dagrimte:

Het bracht me bij mijn eigen Ideale Dag. Vorig jaar in de hectiek van de verhuizing terug naar Nederland stond ik zo onder druk dat ik dit dagritme ontwikkelde, wat me enorm heeft geholpen. Er waren zo ontzettend veel regeldingen die bij een internationale verhuizing komen kijken en dan nog het afronden van de schoolvakken. Spullen in huis reduceren tot een aantal vierkante meters. Het was hectisch. En het bestrijkt een langere periode, dus je moet jezelf ook in acht nemen.

Ook bij mij is het een Ideale Dag, (vaak een stukje verwijderd van de werkelijkheid;-) Ik kwam vorig jaar met een woord, dat alle levensgebieden van een Levensregel omvat. In mijn ideale dag, is er aandacht voor alle levensgebieden zoals die verwoord staan in een Levensregel. Ik gebruik het woord DOMAINS en elke letter is een kapstok voor een woord dat ik elke dag aandacht probeer te geven:  Rule of Life.  Ik heb er bewust geen tijden bijgezet, het fluctueert ook en het is een ritme. Een archtype, om het woord van Lewis te gebruiken. Een soort oermodel dat zich steeds weer repeteert en daarmee opnieuw een ritme is. Ik spreid ze zelfs soms uit over de week om een “letter” uit te diepen. Maar dat kun je niet forceren uiteraard. 

Dei – Tijd met God, de basis van de dag. Kan korter of langer duren. Dat bepaal jezelf.

Organizeer je werk/plan /maak een lijstje van wat je moet doen. 

Must do/Do it /geen excuus/gewoon uitvoeren/nu/ de kunst van het beginnen.

Affect others – Relaties/Bel je familielid/Wandelen met een vriend/in.

In the body – Gezond eten/sport/

Nature – Zie schoonheid, luister naar muziek, wandel, leef met aandacht. /voed je creatieve geest. (ja, die hebben we allemaal!)

Sabbath – Rust en rond af. Je hoeft niet klaar te zijn. Schrijf op waar je gebleven bent en neem dat mee voor je volgende DOMAINS moment/dag/ de kunst van het ophouden.

Wat voor mij werkt, hoeft voor jou niet te werken. Toch merk ik dat het me inmiddels in mijn ruggenmerg zit. Op een dag dat ik me om het met de Engelsen te zeggen “all over the place” voel, helpt het me om rustig te zeggen: D.O.M. Daar ga ik eerst mee aan de slag en daarna vallen de letterpuzzelstukjes A.I.N.S  als vanzelf op zijn plek. Het is nooit perfect, maar het is een oefening en zo zie ik het graag. Het geeft mij rust en een ritme. Ik hoop hier binnenkort meer over te delen.

Hartelijke groeten, Janneke

(Read the whole book: Surprised by Joy and order it here, if you like. De Nederlandse titel is: Verrast door vreugde. Dat kun je gewoon bij de boekhandel bestellen.)

# Challenge: Hoe ziet jou Ideale Dag eruit? Laat gerust een reactie achter als je jou Ideale Dagritme wilt delen.

 

4 reacties

  1. Goed om eens mee aan de slag te gaan. Ik was toch wel opgelucht dat Lewis zijn dagritme tenslotte relativeerde.😉
    Zet em op, Jan!

    1. Ha ha. Ja ik ook. Zo’n leventje lijkt me af en toe wel fijn, maar niet voor altijd. Dat zou toch ook wat saai zijn als we geen vaatjes meer kunnen wassen en was aan de lijn hangen. Man, dat zou ik mooi missen! En niet als kiespijn;-)

Reacties zijn gesloten.