Vandaag geef ik je een inkijkje in de tuin van februari:
Ik moet nog wel dromen om een beeld te krijgen van hoe ik deze dorre zwarte boel om ga toveren in een weelderige tuin. Dromen en plannen maken doe ik in ons tuinhuisje:
Hier heb ik ook de oogst opgeslagen en zaad gedroogd. Ook de bonen van vorig jaar zijn er bewaard. Vorige week heeft vriend Jacob me geholpen deze leuke tegels erin te leggen. Ik had ze gekregen van Kosanne. Het geeft veel voldoening om zoveel mogelijk gebruik te maken van materialen die ik niet voor de volle mep in de winkel haal. Het bedje is van marktplaats en de bidstoel komt uit een kringloopwinkel, maar ik weet niet meer welke. Hij is al een jaar of tien in ons huis.
In de dorre aarde
en de donkere tijd
is hoop het enige
wat overblijft.
Organiseren is nog niet in beweging komen. Dat is de titel van hoofdstuk 2 van mijn werkboek: Hoe vind ik rust. Ook in de tuin pas ik dit toe. Hoe is dat voor jou? Kom jij snel in actie, of blijf je dromen? Of zit je ergens tussenin? Van nature kom ik snel in actie, maar ik heb me aangeleerd om drie stappen terug te doen. Pfft. Dat was hard werken;-) En ik ben er niet altijd goed in.
Op een goede dag sprak ik de boer die eigenaar is van dit stuk land en hij zei: “Neem het hele stuk tuin maar.” Oeps! 120 vierkante meter is een hele hoop werk!
Er zijn twee manieren om dit aan te pakken: Een dag of vijf per week in de tuin werken zoals enkele mannen verderop in de tuin doen. Of de tuin begrenzen en de boel niet laten overwoekeren. Gezien mijn andere verplichtingen en taken kies ik voor de tweede optie. Dat ga ik doen door paden en bakken aan te leggen.
De tijd van dromen is nu voorbij. Ik maak nu concrete plannen. Zus Marleen kwam langs. Zij tuiniert op het landgoed bij het kasteel van Scherpenzeel. Ze heeft me geholpen om mijn droomtuin uit te tekenen. Nu hoef ik het alleen nog maar uit te voeren. Alleen zal dat niet gaan.
Een vriend uit het ecodorp hier gaat me helpen om bakken te maken. Het centrum van mijn stuk grond wordt een plek waar een tafel komt met een paar stoelen erbij. Wie weet waai jij nog eens aan.
Boudewijn de buurman die vlak naast me tuiniert wil nog wel een paar meter aardappelen zaaien en helpen met de aarde bewerken. Iemand anders wil nog een stuk kruidentuin. Dat wil ikzelf ook al heel lang. Er is ook plek voor een stukje Pluktuin. Nou, dan staat de boel zo weer vol.
Dromen worden hopelijk langzaam werkelijkheid en ongedwongen werken we zo samen.
In de kas heb ik nu wat voor zaai werk gedaan. Niet te geloven toch dat er uit deze verrimpelde bonen nog wat goeds kan komen? Deze bonen zijn van vorig jaar. Ik heb er een paar apart gelegd. Zelf vind ik dat nog leuker dan zaad uit een zakje. Maar uiteraard moet ik het daar wel mee aanvullen.
Ruim zaaien maar…O joy! Die bakjes komen bij de Action vandaan. Maar je kunt ook eierdoosjes gebruiken. Compost erop, bidden maar en loslaten.
Hey, waar heb ik dit patroon van een goede voedingsbodem, bidden en loslaten eerder gezien?
Weet je nog? Vorige maand hoopte ik dat ik je het begin kon laten zien van de prei die langzaam opkomt. Hier is het dan. Nog wel erg fragiel, maar de sprietjes zijn er. Ik hoop je elke maand van dit jaar een inkijkje te geven in het veranderende landje dat ik de naam: De Tuin van Overvloed heb gegeven.
Wacht maar.
Er komt ook tegenslag.
Dat zit in het pakket waar je “ja” tegen zegt als je aan een tuin als dit begint.
Hou je vast!
De volgende keer zal ik je vertellen hoe ik aan die naam ben gekomen.
#durf te vragen:
Wat ik nog nodig heb voor de Tuin van Overvloed:
- een plek waar ik houtsnippers kan vinden. (tips welkom)
- als ik bakken ga maken (nog niet helemaal besloten) heb ik nodig:
- 48 planken van 2 meter en
- 32 planken van 1 meter. Het liefst doe ik dat van geïmpregneerd resthout, zonder dat het een allegaartje wordt.
- Nog meer karton, dat haal ik bij de fietsenmaker.
Tips, ideeën en suggesties, allemaal welkom!
P.s. Ik had mezelf een leuk kasje als vroeg verjaardagscadeautje gegeven (hou de email van aankomende zaterdag in de gaten met een cadeautje voor jou als trouwe lezer).
Tot ziens maar weer!