Die winter kan lang duren voor veel mensen. Is dat voor jou anders? De griep raast door het land en op de scholen is het goed te merken. Ook bij ons veranderde de woonkamer in een ziekenkamer. Maar gelukkig knappen we langzaam maar zeker weer op.
Zoals velen onder een kleedje liggen is het voor mijn tuin niet anders. Vandaag neem ik je even mee naar mijn toegedekte tuin. Elke maand van dit jaar wil ik je de veranderingen laten zien. Ook al lijkt het of er nu niets gebeurd. Het rottings- of opruim proces gaat stevig door.
Je ziet zomaar een paar foto’s. Afgelopen jaar verbleef ik zo’n tien uur per week in de tuin. De oogst viel niet tegen: een week of twee terug aten we de laatste boerenkool. Nu is het voorbij en wat over blijft is rusten en verlangen en zachtjesaan plannen maken. Een feestje als je van het creatieve proces en de worsteling van het wieden, zaaien, bewateren en oogsten kunt genieten.
Ik voel me niet dichter bij de hemel,
Uit mijn dagboek
dan wanneer ik met mijn handen
in de aarde woel.
Kijk, hier zie je dat ik in het najaar de tuin heb toegedekt met een laag karton en heel veel mulch. Dat zijn bladeren, compost en dat soort zaken om het water in de aarde vast te houden en onkruid tegen te gaan en de bodem te verbeteren. Zwarte aarde is eigenlijk naakte grond en kwetsbaarder daarom bedek ik die.
Op een goede dag in het najaar haalden we dozen karton bij de supermarkt en verdeelden het over de tuin. Daarna haalden we de composthoop gedeeltelijk leeg en verdeelden het over het karton zodat het niet meer te zien was en echt toegedekt.
Nog een laag bladeren en aarde en je kunt het karton al niet meer zien. Zou het echt allemaal vergaan zijn in het voorjaar? Welterusten wormpjes, mollen en andere aard elementen.
Hups, nog een laagje verse sneeuw uit de hemel. Die samenwerking met de elementen die zoveel groter zijn dan je nietige bestaan. Uiteindelijk ben ik niet de tuinierster, maar gewoon de dienares van de Heer. Het doet me denken aan Jesaja 55 wat ik als een rode draad door mijn eerste boek heb laten lopen.
Dit jaar heb ik een nieuw stuk tuin gekregen. Iemand stopte ermee. Hij heeft een kleine kas en ik mocht de boel overnemen. De kleine knoflookjes groeien rustig door terwijl het buiten hard vroor. Rechts probeer ik wat bloemkool en links staan de kleine bloemetjes die ik van tante Harmke kreeg.
Nu, op naar de winkel om wat zaad aan te schaffen. De prei kan ik voorzaaien. Wie weet kan ik je over vier weken al kleine preipotloodjes laten zien. Ik hoopt het! Maar soms maak ik het mezelf niet al te moeilijk en laat ik het voorzaaien aan De Ommuurde Tuin over. Want die leveren echt kwaliteit!
Hierbij twee boekentitels die ik gebruik:
De zaaiagenda van Hans van Eekelen. Wat ik fantastisch vind aan dit boek is dat het je helpt om gedoseerd te zaaien, waardoor je je groenten in verschillende stadia hebt staan en je minder hoeft in te maken en je toch over een hele lange periode uit je tuin kunt eten.
En de moestuin van Mme Zsazsa heb ik gevonden in de Schenkerij op Klooster Nieuw Sion. Omdat ik op zoek was naar recepten als je tuin de volle oogst begint te geven. Hij krijgt vijf sterren. Ik ga het zien en hou je op de hoogte.
Het is wel even doorsparen, het zijn geen goedkope boeken, maar de tuinoogst betaald je dat natuurlijk dubbel en dwars terug.
Als je een tuin hebt, waar haal jij je zaad vandaan? Heb je een goede tip? Deel het in het commentaar en help anderen zo op weg. Dank je wel!