Wat is je inspiratiebron?

Rationeel gezien is het logischer om wel te geloven dan om niet te geloven.”

“Het ochtendgebed en de Heilige mis zijn de hartenklop voor mijn dag.” ‘s Zomers ziet Buurman Pastoor Henri het licht van de vroege ochtendzon door de hoge kerkramen schijnen. In de winter is het koud, donker en grijs. Soms stormt het, dan regent het en op een andere keer is het weer stil. De weersomstandigheden zijn elke dag anders, maar hij is er elke dag om te bidden in de grote Johannes de Doper kerk op de vroege ochtend van de nieuwe dag. Vijftien keer 365 dagen lang. Op een uitzondering na als hij op reis of ziek is.

Dat gaat nu veranderen. Vandaag stond er een grote verhuiswagen op de Bergstraat en doos na doos werd ingeladen en om een uur of vier vertrok de hele boel, inclusief de pastoor.

Ik mis hem. Onze nuchtere Buurman Pastoor. Boer in hart en nieren. En mensenmens. Het hart op de goede plek. Wijs en een goede Buur.

Een paar weken geleden hadden we ons reguliere pastores overleg en pastor Menno Helmus van de Vineyard gemeente vroeg aan hem ten afscheid:

“Wat is je inspiratiebron?”

“Ik heb altijd veel respect gehad voor mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel zoals Koningin Wilhelmina, Koningin Elizabeth, Alfons Ariëns en Titus Brandsma.” Pastoor Henri vertelt iets over zijn levensloop waarna hij fel zegt de kortzichtigheid niet te kunnen begrijpen van mensen die denken dat geloof en wetenschap niet samen kunnen gaan. “Oerdom! Rationeel gezien is het logischer om wel te geloven dan om niet te geloven.”

Na een korte adempauze zegt hij plompverloren: “Ik herken me in de ploeger”. De dichter stond in dienst van de schoonheid. Plato zegt: “We zijn een attribuut van God” Hij sluit zijn ogen laat de stilte even toe en wij, alle pastores, predikanten, missionair werkers en jeugdwerkers uit de verschillende kerken van Wageningen luisteren naar zijn stem:

De ploeger (klik hier als je de stem van Ronald Holst wilt horen).

Ik vraag geen oogst; ik heb geen schuren —
Ik sta in uwen dienst, zonder bezit —
Maar ik ben rijk in dit:
Dat ik de ploeg van Uw Woord mag besturen,
En dat gij mij hebt toegewezen
Dit afgelegen land en deze
Hooge landouwen, waar — als in het uur
Der schafte bij de paarden van mijn wil
Ik leun vermoeid en stil —
De zee mij zichtbaar is zoover ik tuur.

Ik vraag maar een ding: kracht
Te dulden dit besef, dat ik geboren ben
In ’t najaar van een wereld
En daarin sterven moet —
Gij weet hoe, als de ritselende klacht
Van die voorbije schoonheid mij omdwerelt,
Weemoed mij talmen doet
Tot ik welhaast voor u verloren ben —

Ik zal de halmen niet meer zien
Noch binden ooit de volle schoven,
Maar doe mij in den oogst geloven
Waarvoor ik dien —

Opdat, nog in de laatste voor,
Ik weten mag dat mij uw doel verkoor
Te zijn een ernstig ploeger op de landen
Van een te worden schoonheid; eenzaam tegen
Der eigen liefde dalend avondrood, —
Die ziet beneden aan de sprong der wegen
De hoeve van zijn deemoed, en het branden
Der zachte lamp van een gelaten dood —

Adriaan Roland Holst (1888-1976)
uit: Voorbij de Wegen (1920)

Pastoor Henri is sinds vandaag niet meer onze goede buur en dat is jammer, want dat is beter dan een verre vriend. Voor hem is er van allerlei nieuws te ontdekken in Apeldoorn en omgeving. Maar dit blijft: “Het ochtendgebed en de Heilige mis zijn de hartenklop voor mijn dag.” We wensen hem veel zegen op zijn nieuwe plek.

De kerk blijft staan en de levende gemeenschap zet zich rustig voort onder leiding van anderen. Het werk is niet gebonden aan een persoon.

God blijft de Onveranderlijke door de eeuwen heen.

Wat vindt jij van de uitspraak: “Rationeel gezien is het logischer om wel te geloven dan om niet te geloven.” Reageer gerust, wel met respect graag.