De eerste druppels die door mijn koffiepotje druppen, zijn altijd het sterkst en meest geconcentreerd. Ik heb er niet veel van nodig en ik geniet, intens.
En zo is het nu ook hier met de Kroatische taal. Het meeste gaat over mijn hoofd. Ik zit tijdens de dienst en haast alles glijdt langs me heen. Maar ik begin steeds meer woorden te herkennen. Pas stond de pastor hier stil bij psalm 140. Ti si moj bog. U bent mijn God.
De woorden waren als water voor iemand die lang niet gedronken heeft en flink dorst heeft. Hierna viel ik in slaap tijdens de dienst en genoot. Daar schijn ik nogal een handje van te hebben de laatste tijd: overal kunnen slapen.
Ik weet nog zo goed dat ik Engels moest leren. Een jaar of tien geleden. We hadden drie kleine meisjes en bereiden ons voor op leven in het buitenland. Er was nog veel onduidelijk hoe dat er dan uit zou zien.
Het woord available hing boven het aanrecht op mijn lijstje te leren woorden voor de week en ik leerde het niet alleen spellen, maar het moest diep door me heen gaan. Al mijn angsten en zorgen lagen daarin als vraag samengepakt: Ben je beschikbaar? Hoe veel wil je geven? Hoe ver wil je gaan? Wat mag het je kosten?
En in mijn zwakheid, zei ik ja tegen wat komen zou. Niet wetend waar het op uit zou lopen.
In onze zwakheid, hebben we een machtige kracht nodig die zegt:
Ik ben altijd beschikbaar voor je.
en ik fluister terug tot de onzichtbare Koning van alles:
En ik ben altijd beschikbaar voor U en wat U op mijn pad brengt.
En dat kan alleen met uw kracht.
Hallo Janneke,
wat geniet ik elke keer weer van de wijze waarop je schrijft, weergeeft, met ons deelt, je hart opent en ons meeneemt eigenlijk. De mooie foto dit keer weer.
Available… dat is de kern van hoe ons leven eruit mag zien, afhankelijk en beschikbaar. Wat een les he…
En als je moe bent, mag je slapen 😉 Hij houdt de wacht.
Liefs, Annelies E.