“Omarm het volle leven, maar begin en eindig vanuit rust.” Dat is mijn motto.
Hoe leef jij dan zelf met een levensregel, Janneke? Die vraag krijg ik uiteraard nogal eens, en het liefst geef ik een ontwijkend antwoord, want het werkboek wat ik heb ontwikkeld is een raamwerk, wat je zelf mag invullen naar jouw unieke situatie toe. Maar dan toch een inkijkje in mijn week. Hou je vast, daar gaan we.
Zondag 17 september; H, heilige grond
Uitgebreid ontbijten met versgeperste sinasappel, beschuit met aardbeien en verse koffie. Dat is hoe hier heilige grond gemarkeerd wordt. Eerst naar de kerk in de morgen en ‘s middags lekker uitwaaien bij de rivier nu het nog kan voor de kou eraan komt.
Maandag 18 september; O, organiseren is stilstaan.
Eind deze week ga ik op retraite naar Nieuw Sion en mijn hoofdfocus van de week is: rustig blijven of worden. De puntjes op de i zetten en vanuit rust dit retraite ingaan. Dit is hard werken voor mij;-) Vandaag blijf ik thuis in Bennekom en maak wat orde. Een wasje. Een beetje zuigen, een doek over het sanitair. Dat.
Dinsdag 19 september: Uitvoeren, en nu aan de slag.
Even terug in bed na het ontbijt. Waarom ik moe ben is me een raadsel, maar ik geef er vandaag even aan toe. Het vrouwenlichaam kent ook seizoenen. Wat een luxe dat dit even kan, iemand anders is host op de werkplek. Na 20 minuten voel ik me weer fris als een hoentje.
Is dat nu in beweging komen? Ja! Voor bezige bijen als ik kan het een hele overwinning zijn om toe te geven aan moeheid. Maar daarna naar Wageningen: aan de slag. Gift bags maken, programma uitwerken, printjes maken. En: 15.oo thuis zijn om Laurens op te vangen uit school.
Woensdag 20 september: V verbinding met anderen.
Ik heb nog een dag nodig voor de puntjes op de i, want op de Bergstraat wat ik zelf ook als werkplek gebruik gaat elke gast voor en wordt op z’n Benedictijns ontvangen alsof Christus zelf op de deurmat staat. Geen probleem, als je maar niet jezelf opjaagt, want dan kom je in de knel.
Donderdag 21 september: A aandacht aan je lichaam geven.
Weer een dag in Wageningen. Vandaag lunchen we met ons nieuwe team. Vlak voor de zomer kwam de een na de ander de werkplek binnen om te vertellen dat ze wel mee wilden doen om gast heer of vrouw te zijn. Okay, ik nodigde ze daar wel toe uit. Maar men zei “Ja!” Dit is het resultaat. Ik kan moeilijk in woorden uitdrukken hoe blij we zijn dat dit project door weer en wind zo van de grond komt. Een bemoediging!
Vrijdag 22 september: S. Voedt je sensitieve ziel.
Vandaag ga ik op retraite naar klooster Nieuw Sion en heb vijf gasten. Hoe zal het zijn? Als retraite leidster ben ik enorm in mijn element. Het zal wel iets te maken hebben met het samensmelten van denken en doen.
Maar eerst dit: een stapel boeken brengen naar de CLC boekenwinkel in Apeldoorn. Daar maakt mijn hart een sprongetje van geluk van. Neef Karel-Jan en verloofde Louise runnen de zaak. Omdat het werkboek nu ook in de boekwinkel ligt heeft Louise een leuke kortingsactie bedacht: De hele maand oktober: 14.95. (ipv. 19.95) Bestellen maar. Ik stuur het graag gesigneerd naar je toe.
In rust een paar uur eerder aankomen op Nieuw Sion zodat ik fris de gasten kan ontvangen is een must voor mij. Uitpakken, opfrissen en lekker lunchen met manlief die straks thuis de tent draait terwijl ik mijn aandacht hier op de gasten richt.
Zaterdag 23 september: T, tot slot. We ronden de week weer af.
Op klooster Nieuw Sion vergeet je vaak de tijd en de dag waarop je leeft. Je wordt gedragen door het ritme van de gebedstijden en de heerlijke maaltijden uit de kloostertuin geven je een gevoel dat je hemels eten op je bord geserveerd krijgt. Het groen is ook gevoed met water direct uit de hemel. Inspirerende tafelgasten maken de maaltijd af.
Zondag 24 september: naar huis, met een vol hart. Thuis drink ik thee met dochterlief. Wat heb ik een overvloed aan zegeningen.
Maandag 25 september: Ik neem een dag vrij en geniet in mijn moestuin. De herfst staat om de hoek. Het seizoen loopt af. De oogst maakt dankbaar.
Dinsdag 26 september: We hosten het pastoresoverleg op werkplek Bergstraat. Samen zijn we afkomstig uit negen kerken. Ik prijs me gelukkig om zoveel hart voor de stad te zien. Goud is het wat hier zo bij elkaar zit. Mensen die verlangen naar God’s koninkrijk in Wageningen. Ik voel me verbonden.
Oh ja. Denk maar niet dat die seizoenen van tegenwind mij vreemd zijn. En toegegeven: dit is ook geen standaard week voor mij. Maar als ik zo alles van een week voorbij laat komen kan ik alleen maar zeggen: mijn beker loopt over van het goede deze dagen.
Daarin zit de balans. Wat terugkijken, wat vooruitkijken en ondertussen koers houden. Dat is onderweg zijn.
mensen van de weg
Het leven heeft lagen. Terwijl ik het weekend met vijf fijne vrouwen op Klooster Nieuw Sion doorbracht en tot in mijn tenen genoot van wat er gebeurd als vrouwen vertrouwelijk met elkaar zijn op een pracht locatie, had dochter Marijke een boekpresentatie voor de CU perspectief. (de jongeren tak) De Alternatieve Canon werd gepresenteerd.
Thuisgekomen op maandag slingert het boekje in de lege woonkamer. (nee, niet leeg van opgeruimd, dat komt wel. Leeg aan mensen die op school zijn ofzo). Ik geniet van deze woorden en hoop dat ik het niet teveel uit het verband ruk:
“Simone Weil staat bekend om haar unieke kijk op werk. Voor Simone Weil is “werk” de manier om verworteling te realiseren. Behoeften aan verantwoordelijkheid, risico en hiërarchie krijgen gestalte door werk. Niet de ontwortelde fabrieksarbeid van het grootbedrijf, maar werk waarin denken en doen samensmelten. Dit werk vormt de spirituele kern van het sociale leven.
Behoeften aan verantwoordelijkheid, risico en hiërarchie krijgen gestalte door werk.
Ah. werk waarin denken en doen samensmelten. Lieve lezer. Ik hoop dat jij dat soort werk ook hebt of vindt. Zo vind je balans in je wortels en het uitslaan van je vleugels. En geen nood: het kan een flinke zoektocht zijn. Maar dat is het risico wat leven heet.
P.s. Meer lezen: HOUVAST; Hoe geef jij een dag dan vorm?
De laatste zaterdag van november (voor de kerstdrukte) ga ik een levensregel reflectie dag organiseren voor degenen die een weekend te veel vinden maar wel terug willen kijken op het jaar als eindejaar reflectie. Hierover spoedig meer. Je kunt alvast een berichtje sturen om me te laten weten als je interesse hebt. Jannekeonderweg.nl/contact
En verder ga ik langzaamaan met aandacht het jaar afwikkelen. Schrijven. M’n computer ordenen (oh, dat is mijn zwakke plek!) Een jaar plan maken voor 2024 en genieten van elke goede dag die de Heer ons geeft.
En jij? Wat is jouw focus voor het laatste kwartaal? Vergeet niet om een berichtje achter te laten: Ja! Ik wil ook graag meedoen met de eindejaar reflectie dag met uiteraard een vooruitblik naar wat komt.