Dank aan de docent(en)

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als nederlands

Er zijn van die momenten die je graag even met je camera wilt vastleggen. Je vergeet het simpelweg. In het voorjaar had ik erzo één. We waren in Nederland, dronken thee in de tuin bij mijn ouders en rond de tafel zaten: Meneer Constant van den Heuvel. Meneer Bertil den hartogh. Meneer Henk van de Kooij, Meneer Henk Zweistra en even later schoof ook mw. Jane Schadenberg nog aan. Meneer Lammers en Meneer Westland konden er niet bij zijn, maar doen wel degelijk mee.
Het was voor mij een moment dat ik gewoon stil ben van de goedheid van mensen en de bereidwiligheid om te helpen. Constant van de Heuvel heeft ons geholpen om deze docenten te vinden die de toetsen van de kinderen nakijken en zo nodig de puntjes op de i zetten.
Het is een hele unieke situatie.
De schoolsituatie was de grootste drempel om sowieso hier in Osijek te gaan wonen. Maar als we terugkijken op het afgelopen jaar is er iets heel bijzonders ontstaan. Toen ik ergens in 2015 de blogpost thuisonderwijs leuk of niet schreef, werd het gelezen door iemand in the middle of nowhere in Malawi. De juf (zonder naam, wegens privacy) voelde zich geroepen om hier een helpende hand te bieden. Heeft alles achtergelaten en kwam in oktober met haar koffertje gewoon in Osijek wonen. (niet zo gewoon dus!)
Het eerste wat de juf deed was het opzetten van de ODC Osijek Dutch Christian School Zo. dat. was. dat. Maar nu de details. En er kwam een hoop bij kijken, terwijl we elkaar hier voor het eerst ontmoeten en leerden kennen. Het is ongebruikelijk om in contact te blijven met de Ichthus in Veenendaal, sommige vakken via de wereldschool te doen en andere gewoon zelf te geven. Een ingewikkelde mix met eigenlijk het beste van alles.
Toch besloten we voor deze mix. En nu na een jaar kunnen we zeggen: het gaat goed. Maar het is heel hard werken geweest om alles op te zetten.  We hebben een hoop gevraagd van de juf en er werd een flink flexibiliteits beroep op haar gedaan.

Dank je wel, Juf!
Het zou niet goed zijn om hier te stoppen, want de docenten die in mijn ouders theetuin zaten zijn ook van cruciaal belang. Ze kijken de toetsen na, corrigeren zonodig en begeleiden zo op afstand. Biologie, Engels, Aardrijkskunde, Nederlands, Duits en Economie.
Dank je wel docenten!
Schoonzus Esther helpt bij Frans, Broer Joost helpt bij geschiedenis en zwager Michiel kijkt Natuur en Scheikunde na. En mijn vader houdt zijn hersenen zeer actief en jong door elke week via Skype wiskunde te geven aan Marijke en Judith.
Dank je wel familie!
Zo, met dit hele legertje aan mensen op de achtergrond krijgen onze kinderen ongebruikelijk, maar goed onderwijs. Ze missen hun klasgenoten. Dat gat proberen we op andere manieren op te vullen, zoals andere gezinnen bezoeken en plaatselijke vriendschappen onderhouden. Het is niet zoveel als een klas vol elke dag. Maar op den duur moet je ook stoppen met vergelijken en leven met de gegeven situatie. Alhoewel dit zeker gemist wordt!

20170614_222036
Het onderste uit de kan halen, als er vrienden over zijn en spelen tot in de kleine uurtjes.

Toch zijn er ook een paar hele positieve kanten die ik me vooraf niet gerealiseerd had:

  • Er is een zekere balans tussen het hebben van structuur en het flexibel aanpassen. We hebben duidelijk meer vrijheid.
  • Het is goed mogelijk om heel gericht naar de behoeften te kijken en daar op in te spelen. Het programma intensiveren, bijspijkeren waarvan je ziet dat er nog hiaten zijn en nieuwe uitdagingen geven omdat er tijd is.
  • Tenslotte: De kinderen zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen leerproces. Op een actieve manier moeten ze door de schoolboeken heen. Het is de enige optie.

Terwijl ik dit schrijf ben ik me bewust dat ik ook de kinderen wel mag bedanken. Wat een aanpassing werd er van hen gevraagd en wat doen ze trouw hun werk! (ok, alleen dat laatste hoofdstuk van economie waar iemand werkelijk het bijltje erbij neergooide, maar ook dat is inmiddels weer bijgestuurd.)
Dank je wel Marijke, Judith en Femke! Fantastisch werk geleverd het afgelopen jaar!
Zo, met de hulp van de Juf en dit vakdocentenkorps en de moed van de kinderen hopen we het komende jaar weer verder te gaan. Laurens hoekje is ook ingericht. Zijn stoeltje met spullen van groep drie staan te wachten. Hij krijgt een mooie combinatie van twee uurtjes bij de Juf en twee uurtjes kindergarden. Maar eerst nog even een maandje vakantie vieren!
De boeken zijn weer besteld, nu is het afwachten hoe alles uit alle hoeken en gaten van Nederland hier afgeleverd wordt.
Nogmaals, Allemaal Hartelijk Dank!

3 reacties

  1. RESPECT JANNEKE !!! Wat komt er toch veel op jullie en jou af!
    En wat fijn al die hulp.
    Geniet van jullie welverdiende rust!

Reacties zijn gesloten.