Pluk van de Petteflat is het jongetje dat vanuit zijn torenkamertje de meest moeilijke problemen, creatief weet op te lossen met behulp van zijn kraanwagentje, meneer Pen, Dikke Dollie de Duif en niet te vergeten de Stampertjes…
Op de kleuterschool werd het toen nog niet zo lang verschenen boek van Annie MG Smidt voorgelezen. Pluk inspireert me al sinds ik vier ben. Dat kleine ventje met zijn creatieve oplossingen en zijn sterke doorzettingsvermogen om ondanks de moeilijkheden die hij onderweg meemaakt, doorzet.
Afgelopen week schreef ik een open brief aan onze minister President. De blogpost, “Code Rood “is haast 2000 keer gelezen. Dat is allemaal leuk en aardig, maar ik kreeg wat kriebels… wat als die open brief nu nog niet eens op het bureau van Mark Rutte terecht komt? Of wat als deze roep om mensenrecht verdwijnt tussen alle zakelijke post?
Toen liet ik me door Pluk inspireren en nodigde onze Minister President uit hetzelfde te doen. De brief kreeg daardoor een iets ander slot en ik laat jullie graag meelezen:
Momenteel lees ik aan onze zoon van vijf “Pluk van de Petteflat” voor. Het Nederlandse jongetje dat vanuit zijn torenkamertje de meest creatieve oplossingen verzint voor de problemen die hij op zijn pad krijgt. Het kraanwagentje is zijn grote hulp.
Ik wens u – op een geheel andere schaalgrootte- die creativiteit en oplossingsgerichtheid toe.
Hartelijk dank voor uw inzet, het wordt gewaardeerd.
Verder werd het geheel van de handgeschreven brief nog wat aangekleed en opgeleukt om vooral toch niet tussen de zakelijke post te verdwijnen. Het is tenslotte een mensen rechten kwestie.
Het is wellicht een brief met een knipoog, maar het is bloedserieus. De kou is niet over en de situatie verergert. Kinderen zwerven zonder hun ouders door deze bar koude delen van Europa en komen zo Belgrado binnen. Ze zijn de dupe van kindersmokkel of andersoortig misbruik.
http://time.com/4644764/refugee-children-subzero-condition-balkans/
Nu maar bidden dat er snel actie wordt ondernomen. Veel meer kan ik niet doen vanuit mijn kamertje.
Vreselijk om te lezen zeg! Al die arme kinderen rondzwervend in het koude winterweer. Wat jij hebt met Pluk van de Petteflet had ik met Rémi, alleen op de wereld. Ik kon mij als kind echt druk te maken om dit arme kind…de verfilming daarvan maakte de beelden nog levendiger die ik al in mijn hoofd had. Vandaar dat ik nu een levendig beeld van deze kinderen voor me heb en ze allemaal wel zou willen helpen. Het verschil is dat ik de middelen en de mogelijkheden daar niet voor heb. Wat lijkt het me heerlijk als je de middelen én de mogelijkheden hebt om dit voor elkaar te kunnen krijgen! Ik hoop dat Mark Rutte óók aan Rémi moet denken als hij je brief leest, anders kun je hem de volgende keer misschien een dvd opsturen met de film en wijzen op de 1000-en rémi’s van deze tijd.
Groet,
Rita
Nou, ga je gang… .laten we zijn bureau even opvrolijken;-)