“Zet je nooit de motor aan als je vanaf de berg naar beneden gaat?” vroeg ik toen we de berg afgingen met een knetteroud brakkie van een wagentje.
“Nee, zo doe ik het al jaren,” zei hij.
“Maar mijn gezin wacht thuis op me en ik zou ze graag in levende lijve terugzien.” dacht ik.
Gelukkig kwamen we veilig aan en het was een rocky ride for sure!
Het thema van deze week leek wel een beetje zaadjes zaaien. Hier mijn 7 Hoogtepunten:
- In de late avond vinden we een jongetje uit het Romadorp dat we die middag bezochten. Hij zit in het schemerdonker het “Onze Vader” te leren, we hebben lekker samen gegeten van het stalletje aan de overkant van de weg en informeel gekletst. Mooi was dat. Djenot, onze Romapastor en zijn vrouw zijngeweldig in dit soort gesprekjes.
- Tijdens de womans High tea, zien we de blijde gezichten van de vrouwen en horen hun verhalen. Het thema is zaaien en oogsten. We genieten van wat knutselwerk. Op de laatste dag kreeg ik dit berichtje: We willen jullie hartelijk bedanken dat je naar ons toe gekomen bent en ons bemoedigt hebt. We zien aan jullie hoe mooi het is om met God te leven en zijn uitgedaagd om te groeien in Christus. Moge God jullie zegenen en kom terug alsjeblieft.
- Het hotel was een boeiende plek. Een oud vluchtelingenverblijf. Niet van de laatste stroom, maar van de Kosovo oorlog in de jaren negentig. Het was aftans en een hele hoop achterstallig onderhoud. Toch was het heel goed om daar te zijn. Mooie gesprekken met de vrouw achter de balie van de plek waar we verbleven. De eerste dagen stoor je je aan de lekkende kraan en geen gordijnen, de natte badkamervloer en het niet geleegde prullenbakje. Maar naarmate de dagen verstreken richten we ons meer op andere dingen en wen je er een soort aan. Al met al een goede ervaring.
- Praten tot laat in de nacht over de dingen die je raken, met kamergenoot Elvira en even weer studententijd vieren.
- Het meisje in de romanederzetting die bedankt dat we kwamen. Ze beloofde elke dag de Bijbel te lezen voor haar broertje.
- Samenwerken met een fantastisch Balkan team.
- De bemoediging uit Jesaja 55; 10 en 11. Men vroeg me om wat te delen en dat deed ik met dit: verhaal.
“Want zoals regen of sneeuw neerdaalt van de hemel en daarheen niet terugkeert, maar de aarde doorvochtigt en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen, zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter, zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: Het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.”
We rijden weer naar huis. Voldaan. Het is goed geweest, we hopen terug te komen, maar nu eerst naar huis. Thuis wacht mijn gezin en de was.
Ik heb een prachtsetje waslijn fotoś in het verschiet, maar dat komt pas nadat de was droog en wel in de kast ligt;-) En dat duurt dus al een paar dagen, onophoudelijk regen in Osijek!
Hartelijke groet, Janneke
1 reactie
Reacties zijn gesloten.