Een poort naar Uw eeuwig Koninkrijk.

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als english

November 2014, Hilversum,

Bezoek aan een Stilte dag,

O God, maak de deur van dit huis wijd genoeg,

om te ontvangen een ieder die menselijke liefde en vriendschap nodig heeft. 

En de zorg van U, Hemelse Vader.

En maak de deur smal genoeg om alle kwaad, trots en haat buiten te sluiten.

Maak de drempel laag en glad genoeg, zodat het geen struikelblok is voor kinderen of voor wankelende voeten.

Maar ruig en sterk genoeg om de kracht van de verleiding en het kwaad te weerstaan.

Maak het een Poort naar Uw eeuwig Koninkrijk.

Thomas Ken. Gebed uit de zestiende eeuw. Geplaatst boven de deur van een Engels ziekenhuis.

Stiltedag
Het is nu een paar maanden geleden dat ik voor het eerst van mijn leven naar een stilte dag ging. Niet heel rustig vanuit de rustige Betuwe met zijn fruitbomen en rivierbeddings naar de drukte van midden Nederland.

Eenmaal aangekomen ontmoette ik daar een mooie mix van vijftien mensen met evenzovele bijzondere levensverhalen. De deelnemers hadden werkelijk op alle uithoeken van de planeet gewoond en gewerkt. Sommigen van hen in de meest hartverscheurende omstandigheden. Niet heel bijzonder dat deze mensen mij bijzonder boeiden.

Niet heel bijzonder en toch

Aan het einde van de dag kwam ik thuis en Jelle vroeg: Zo, hoe was je stilte dag? Ik zei: Het was mooi! Ik sprak met twaalf van de vijftien mensen. (niet eens met allemaal, dat had gezien mijn persoonlijkheid ook nog gekund;-) Het was niet heel erg stil. 2 keer anderhalf uur is te weinig voor me. Dus als de bedoeling stilte was dan was het een mooi mislukte dag. En ook al vond ik het een mooie dag, dit bleef mijn conclusie voor een tijdje.

Gebed van Thomas Ken
Tijdens die stilte dag hadden we twee keer de mogelijkheid om anderhalf uur stil te zijn. Laat het Woord spreken, of doe andere dingen die we aangereikt kregen. Dat was al bijzonder, want stilte ervaren gebeurt niet zo vaak in ons levendige gezin.

Ik kan me nu niet meer herinneren waar ik het vond, maar in deze uren vond ik een boek met dit gebed van Thomas Ken erin. Het sprak me aan en ik schreef het over in mijn dagboek.

Het is inmiddels maanden later en we zien de contouren van dit gebed meer en meer een werkelijke droom worden. Ik hou van dit gebed! Het kwam naar me toe en ik ontving het en het kwam als een zaadje in mijn hart. Ik was me niet eens bewust van zijn aanwezigheid in de eerste tijd.

Terwijl dit gebed op de bodem van mijn hart ligt, kan ik me nu nog niet voorstellen hoe zich dat gaat ontwikkelen in de toekomst. Het lijkt een onmogelijk avontuur. We weten dat we grote dingen van God kunnen verwachten en grote dingen voor Hem doen in het eenvoudige leven van elke dag.

We hoeven niet meer te geven dan onszelf. leef het leven, dag in dat uit, onze levens vol vertrouwen toevertrouwen aan God’s Vaderlijke zorg.

Ergens staat een huis. En dit gebed is het fundament.

 

droomhuisjudith-300x296

 

7 reacties

  1. Hoi Janneke, met interesse deze post gelezen. Heel duidelijk en simpel en uitnodigend! Zou leuk zijn als jullie inderdaad in een soort ‘kerkgebouw’ konden wonen zoals op de illustratie…. Ik vind het een heel goed idee in ieder geval! Groetjes uit de natte stad Gloucester. Marianne

Reacties zijn gesloten.