De kleine kerk in Darda was heet en vol. De aandacht was getrokken naar de mensen voorin die de dienst begeleidden. Het is nog maar een paar jaar dat deze gemeente is begonnen. Jelle mocht afgelopen zondagmiddag het Woord met hen delen uit Johannes 1. Licht en duisternis. Het goede doen, het Licht volgen door genade. Het kwade nalaten.
Het is niet eenvoudig om wat te zeggen terwijl je de groep waarvoor je spreekt nog niet echt goed kent. Je kent hun golflengte nog niet. Maar heel eenvoudig iets uitleggen kan geen kwaad. Naderhand werd Jelle bedankt dat het eenvoudig was en niet te filosofisch. Daar moesten we om glimlachen. Echte kunst is om rijke gedachten eenvoudig te brengen.
Het was voor mij bijzonder om Jelle te zien preken en ook weer heel gewoon. Maar een diep besef dat we hier in dit gebied op onze plek zijn is onmiskenbaar aanwezig. Dat dat veel consequenties gaat hebben realizeren we ons ook.
Dat we overspoeld worden door een lading aan gedachten is overduidelijk.
Dat we opnieuw worden getest in het leven in vertrouwen is een oud en nieuw avontuur tegelijk.
Ik weet niet waarom ik aan Philadelphia moest denken. Maar toen ik het opzocht in Openbaringen 3 trof het me hoe deze gedeelten opgaan voor zowel de Romagemeente in Darda alsook voor ons als gezin:
Ik ken uw werken, Zie, Ik heb voor uw ogen een geopende deur gegeven en niemand kan die sluiten, want u hebt weinig kracht en toch hebt u Mijn Woord in acht genomen en Mijn Naam niet verloochend. (Openbaringen 3: 8)
Wat zijn er veel bergen te beklimmen!
En toch als we de vrede hebben in ons hart dat we doen waartoe God ons roept, worden alle bergen vlak en heuvels recht gemaakt.
(Klik hier voor een paar plaatjes uit Darda.)