¨ De ziel van een mens reist te paard.” zegt Petra regelmatig.
De regen klettert hard tegen de houten wand van onze glamp. Het is een soort houten tent. Het kleine ding heeft precies ruimte voor twee matrassen op een houten frame en aan het voeteneind kunnen we onze schoenen kwijt.
Ik lig tussen mijn mannen. Rechts van me de kleine man, Laurens, Links Jelle, diep in slaap. Hij heeft er bijna 3000 km opzitten in de laatste veertien dagen. En mijn hoofd tolt.
Mijn ene helft wil slapen en mijn andere helft wil gewoon wakker liggen en van het moment genieten. En herbeleven.
Het veranderende Europese landschap en de vele ontmoetingen. Wat een reis! Ik schreef er al over in 26 uur.
De heerlijke dagen die aan de conferentie vooraf gingen als vierdaagse vacantie met een bezoek aan Bretten, Onze vriendin Dorothee Gerber gaf ons daar een ontzettend gastvrij onthaal. Bretten is de stad waar Melanchton vandaan komt.
Heidelberg, is de stad waar de Catechismus is opgesteld. En in Maulbronn, is een oud klooster. Op een zondagmorgen zijn we daar naar een Lutherse dienst geweest. Een uurtje later was er een mooi concert, waar we ook graag aanschoven. En tussendoor genoten we van de tuinen.
Er is nog meer te vertellen: Sommige ontmoetingen op de International Teams Conferentie. ga ik denk ik posten in een vierluik: 1. Het Ontbijt gesprek, 2. Het Koffiegesprek. 3. Het Lunch gesprek. 4. Het Avond gesprek.
En tussen die gesprekken door waren daar de rijke seminars van Sheridan Voycey.
Geen wonder dat mijn hoofd tolt.
Terwijl het kilometeraantal oploopt laten de verschillende cd s hun klanken horen. Tussen de bedrijven door, haak ik wat af en voor de verandering lees ik Jelle voor uit Henri Nouwens, Road to daybreak, A plea for the reflective mind.
Ergens schrijft Henri Nouwen: “Ik voel me diep gezegend voor de band die er is gegroeid. Dit soort banden maken grote afstanden klein en zware lasten licht.”
En ik herbeleef en herschrijf zijn woorden. De regen is opgehouden. Het is stil buiten, de wind waait nog zachtjes, het daglicht begint te gloren. En ik voel me een rijk gezegend mens.
Dank je, als ik jou ontmoette, dat je hieraan bijgedragen hebt.
Heb jij ook een speciale zomer ervaring? Vertel en deel het gerust.
Glourious camping
