Een gelukkig nieuwjaar, Happy new year, sredan nova godina!
Er komt altijd een licht gevoel van -een nieuwe kans- over me heen zo op de eerste dag van het nieuwe jaar. Alsof je een herkansing krijgt en de vraag weer even gesteld word en je even mag pauseren: En wat is nu echt je focus? Waar wil je achteraf op terug kunnen zien? Wie wil je zijn, wat wil je doen en gedaan hebben?
Ik besef dat het maar een gevoel is, dagen en nachten rijgen zich aaneen als alle andere dagen en er zijn vast nog plekken op de aardbodem waar men amper besef heeft van het ingaan in het nieuwe jaar. En toch mag ik dat wel – die pauze- of herademing.
Op de grens van het oude en het nieuwe jaar reden we zo’n 300 km. naar het noorden, naar Boedapest. We haalden Anneke, onze januari juf op. De zon ging langzaam onder en de dag verdween met de jaren in het voorbijgaan. En wij hadden uren van gezinstijd in de knusheid van de auto met zingen en muziek luisteren.
Ik was verrast door deze dag die weer eens anders verliep dan vooraf – in de morgen- gepland. Alsof er weer even benadrukt wordt dat niet ik de auteur van mijn leven ben, maar dat De Ander mijn leven leidt. En terwijl de zonnestralen steeds veranderden tijdens de reis schoten deze woorden door me heen:
As you grow closer to Me, I open your eyes more and more of My Presence all around you. Things that you have to learn, to notice like the shifting shadow or sunlight, will fill you with heart-bursting joy.
That heart- bursting joy… en wellicht herken je het.
Er valt een hoop voor ons te leren in het komende jaar, maar een van de dingen die ik graag wil is het verwoorden verfijnen en verdiepen.
En help me alsjeblieft! Jullie volgers van dit blog komen uit meer dan 50 landen en doe me een plezier en zeg wat jij het beste, leukste, grappigste, mooiste, beste blog van het jaar vond?
En voor jou, als je van statistieken houdt: hierbij een samenvatting van 2015
