Kako ste? (Hoe gaat het?)
Dobro (Goed)
Vi? (en met u?
Dobro (Goed)
Nou, kleine gesprekjes zoals dit, gaan nu wel, maar het is niet het hele verhaal. Het lange antwoord op de vraag: Hoe gaat het? Is dit:
Het lijkt er misschien op dat je allemaal vrolijke en mooie plaatjes ziet op dit blog. Artistieke dochters, een leuk jonkie erachteraan, gezonde kinderen, een dapper gezin, die iets moois en belangrijks gaat doen met hun leven. Nou, reken maar dat dat niet waar is en onrealistisch.
Er zijn heel regelmatig momenten dat er tranen zijn, of dat het voelt alsof we met elkaar op de trampoline springen. Dat lijkt misschien wel leuk, maar samen onregelmatig springen is erg vermoeiend want de hele boel gaat uit balans en elke keer weer, valt er iemand.
En zo is het ook hier. De een is moe, of de ander, iemand is kortaf, uitgeput, of onredelijk.
Een vriendin stuurde me deze link en ik waardeerde dat bijzonder. Het is een pittig jaar en alleen al dat erkennen, geeft ademruimte. Dank je, Thamar!
Maar er is meer. Voor ons vertrek kreeg ik een Noodboek, zoals iemand het noemde. Speciaal voor de dagen dat ik het niet zo breed zou hebben. En op Valentijnsdag dacht ik eraan. Uitgeput zat ik ergens in huis, op zoek naar even alleen, wat al niet goed lukt in ons kleine flatje. Maar ik las en het vers voor de dag was Jer. 31:14 en ik dacht terug aan onze uitzending en de weken eromheen. Ik neem je bij de hand.
Want in die weken kreeg ik het Noodboek. Ik ben zo blij met dit kado en graag deel ik twee mooie citaten eruit:
“Be patient toward all that is unsolved in your heart
and try to love the questions themselves….
Do not now seek the answers, which cannot be given you
because you would not be able to live them.
And the point is, to live everything. Live the questions now.
Perhaps you will then gradually, without noticing it,
live along some distant day into the answer.”
-Rainer Maria Rilke-
Tot slot het lied van Elseline:
Wij blijven geloven dat onder miljoenen
De Heer van de schepping een plan met ons heeft
waarin zich Zijn heil en mijn twijfels verzoenen
en dat aan elk leven betekenis geeft.
Dat werkelijkheid wordt als het oog van de volken
zich niet meer vergeefs naar de horizon richt
en ‘t morgenrood rijst dat Zijn komst met de wolken
verkondigt in duizenden kleuren van Licht.