Onderwijs onderweg

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als nederlands

Jelle heeft drie bijeenkomsten in drie verschillende landen, het is tijd voor voorjaarsvacantie en we besluiten om met hem mee te gaan, om hem te voorzien van eten, liefde en wat afleiding. 
rbsvergadering
De eerste stop na de grens was Pecs, 70 km. Ten noorden van Osijek, in het zuiden van Hongarije, waar zijn eerste bijeenkomst was voor de Roma Bible Society. Terwijl wij de stad ingingen tot Jelle klaar zou zijn.
We hadden niet echt een plan. Mijn computer had het begeven, de dag ervoor en ik had door het inpakken ook niet echt tijd om wat te verzinnen. Open voor wat komen gaat….
Ik liep gearmd met de meiden, Laurens sprong en huppelde er wat omheen. De meiden floten en neurieen en we genieten. Iemand maakte tersluiks een foto van ons, zonder te vragen. ( dus wie weet staan we ergens in een boekje of een krantje in Pecs, ha ha)
Even verder op het grote plein, speelden we met de stadsduiven, weer even verder genoten we van de oude gebouwen, de mooie doorkijkjes en we luisterden naar muziek wat ergens van boven uit een raam kwam. En toen de oude torenklok twaalf sloeg, stapten wij een Hongaarse boekwinkel in, op zoek naar engelse boeken.
En het was daar dat we de tijd en plaats vergaten en verbleven in vreemde  en bekende plaatsen van lang geleden.
Judith en Femke vonden het Wereld Record Book, geen probleem dat het in het Hongaars is en Laurens gaf zichzelf wat Hongaarse biologie, letters maken toch niet uit en het lichaam ziet er hier hetzelfde uit als ergens anders.
En Marijke en ik? We vonden de planken met engelse boeken en waren kwijt. We vermaakten ons nog al met het verhaal van ene  Márton Scepzi Csombor. Een Hongaarse reiziger die in 1620 door Europa reist en daar verslag van doet. Het boek heet: Europica Varietas.  
We vereenzelvigen ons met hem en reizen gedeeltelijk samenop. Geinspireerd door zijn manier van schrijven en weergeven.
b1266766
Hij schrijft over alle plekken die hij bezoekt, maar wat hij schrijft over Holland, maakt ons wat aan het lachen: There are great wealth of meadowland on which are countless cattle, and the cows there are as big as any oxen in Hungery. And the cheese is exceedingly good, (this I agree) white, red and green alike. The folk are kindly and cleaner than any nation under heaven.
The people here have the nature of the waves of the sea, very seldom yielding to another but standing against all, hospitable in their manner and in their dress following a style different to that of any German nation.  
Hij brengt een bezoek aan Dordrecht en komt een aantal keren mensen tegen die psalmen zingen. Dat was ruim voor 1773, en zal dus wel Datheen geweest zijn, maar wel met de vertrouwde Geneefse melodieen.
Hij schrijft over schaatsende Hollanders:
By artfully fastening iron to their feet and by kicking and pushing they set off in the sight of all the people and move so fast that no horse on earth can catch them. Their ordinary gait too is sheer elegance, and there is no Cleopatra, no Camilla, no Amazon to compare with them, so very tall and exceedingly slender are they.
Dit en nog veel meer is de vitale manier van schrijven van Csombors intensieve persoonlijke verhaal. De jeugdige auteur is bijzonder goed en energiek, een goede observator met een levendige interesse in de variatie van de plekken die hij bezoekt en de mensen die hij ontmoet.
Nou, geen wonder dat dit verhaal en deze schrijver, van vier eeuwen geleden me aansprak, lezend over mijn wortels, ergens in een boekwinkel in Hongarije.
Onze dag liep ten einde. We verlieten de boekwinkel, genoten nog even van wat oude kunst bij de waterpomp op het plein, waar het verhaal van Johannes de Doper, Jezus doop uitgebeeld word, dronken wat thee bij collegaś op de berg en haalden Jelle weer op.
400 kilometer Noord -Oost van Pecs ligt Szentistvan, waar we voor de komende tien dagen onze verblijfplaats hebben. Twee uur van Uzhgorod, (Oekraine) Twee uur van Sol (Slowakia), twee uur van Oradea (Roemenie) en twee uur van Debrecen in Hongarije, waar onze reizen, en ontmoetingen naar toe zullen gaan.
Map-trip-feb-2016
Terwijl we het kleine, slapende dorpje Szentisvan binnenreden, vonden we vrij snel een oude, verbouwde Hongaarse boerderij. Sterk en stoer, robuust en comfortabel. Waar heden en verleden elkaar rustig ontmoeten.
Zonder internet, maar met parkerpen en papier, een hoop Donald Duckjes, en veel meer Nederlandse boeken. Verlengde bedden en een verhoogd aanrecht voor de lange Hollander. Met de kaasschaaf in de la en de zwaluw lucifers bij het aanrecht.
Vermoeid leg ik die avond mijn hoofd neer op het kussen en denk terug aan alle vakken die we die dag hebben voorbij zien komen: geschiedenis, godsdienst, biologie, schrijven, zingen, lezen, rekenen, fotografie, reizen, geduld beoefenen en wat ben ik nu nog vergeten? Ik besluit het hier maar even bij te laten. Heb mijn juffenmuts ver weg gelaten en geniet van tien dagen alleen maar moeder zijn.
Of krijgt onderwijs voor mij een bredere betekenis?