Laurens had heimwee. De verandering naar zijn nieuwe school, was toch wel een beetje stoer. En er waren best wat avonden dat hij met tranen in slaap viel en zei: “Ik wil zo graag naar oma en met opa in de tuin werken.” Nou, met dank aan mijn ouders, ik hoefde dit maar 1 keer te vertellen en zij antwoordden met: “Het is tijd voor een flinke knuffel.” Laurens en ik gingen samen. We prikten een datum, boekten een vlucht en vlogen naar Nederland voor een lang weekend!
En wat een kado! Het was meer dan een jaar geleden dat we in Nederland waren geweest. En als je je ouders weer ziet, na een lange tijd. (degenen die op afstand van ouders wonen, of ze niet meer hebben, kunnen zich dit vast voorstellen): Mijn hart sprong er bijna uit van geluk. En daar zit ik dan kalm bij hen alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ze er nog zijn. Gezond en wel. Alsof er niets veranderd is, we zijn alleen een beetje ouder geworden.
Hier een paar hoogtepunten van het weekend:
- Eten met de ouderen in Randwijk. Fantastisch werk bij twee trouwe dames die dat elke maand regelen. Wat weten deze mensen een hoop! Gewoon lekkere stamppotten eten, van oma’s servies. Eenvoudig, proper en met style. Appelmoes erbij. Twee mensen wijzen naar elkaar en de een zegt: “Ja, ik ken hem nou al wel lang hoor. We zaten op de School met de Bijbel bij elkaar in de klas.” Op mijn vraag: “Hoe oud bent u nu? “ was het antwoord: 94. Deze mensen kennen elkaar bijna een eeuw! En de school met de bijbel bestond nog maar een aantal jaren. Prachtig om zo even mee te eten en een inkijkje te krijgen in het gewone Betuwse leven.
- Een wandeling met een nieuwe kennis door een oud geliefd gebied (onder de brug bij Rhenen. Dat is speciaal voor me, omdat ik er al mijn hele leven kom. In januari hopen we samen twee dagen door te brengen in de Polder.
- Familie tijd. Het zien van broer en schoonzus terug uit Afrika en alle andere familieleden die de moeite namen om te komen. Hoe speciaal! Ik was opnieuw onder de indruk van mijn ouders gastvrijheid en het gemak waarmee ze hun huis voor iedereen open stellen. Als ik daar iets van heb, weet je in elk geval waar het vandaan komt! Mams maakt een grote pan erwtensoep, zuslief bakt een brood en voegt er nog wat soep aan toe. Men stuurt een e-mail en daar zijn we dan. 50 mensen in huis.
- Een bezoekje brengen aan Jelle’s oude opa. (98 deze maand)
- Tijd met Jelle’s vader en broers en zussen.
- En veel liefde en gastvrijheid in de tussentijd. Even bij deze en gene langs en tot slot thee bij de Drie Zussen met een vriendin. Kort, maar goed!
- Op zondagmorgen ging ik in Randwijk naar de kerk. Koffie na de dienst wat de gelegenheid geeft om nog wat mensen te groeten. Ik bracht kort de groeten van drie kerken over.
Hier een paar plaatjes:
We gingen blij en voldaan weer terug.
Laurens ging gelijk weer naar school en de juf zei aan het einde van de dag: “Laurens was heel erg blij vandaag!” Ik denk dat zijn batterijtje ook weer is opgeladen;-)
Lieve groet en veel dank voor alle ontvangen liefde! Janneke and Laurens.
En het leuke aan reizen is: Thuiskomen;-)
2 reacties
Reacties zijn gesloten.