De vluchtelingen in het park voor het station in Boedapest, vroegen om iets zachts om op te slapen.
Het asfalt is zo hard.
En ook wat medicijnen, sommigen hebben schurft en dat jeukt zo.
En ook water, de hitte is bijna ondraaglijk en geeft uitdrogingsverschijnselen, vooral bij de kinderen en moeders die borstvoeding geven.
De politie weigerde om de kinderen met krijt op de straten te laten kleuren. De verhalen, het verdriet en wellicht de sprankjes hoop hoeven niet op de straat.
Dit botst met Hebr. 13:2
De broederlijke liefde moet blijven.
En vergeet de gastvrijheid niet; door haar hebben sommigen zonder het te weten engelen onthaald.
Denk aan hen die gevangen zijn alsof u met hen in de gevangenis zat,
en aan hen die mishandeld worden als aan mensen die ook een lichaam hebben.
Kijken we niet liever allemaal de andere kant op. Ik moet toegeven dat het ver van mijn bed staat. Hier in de rustige straten van Randwijk kom ik niet veel vluchtelingen tegen.
We kwamen rond de twaalfde van augustus aan in Boedapest vanuit Osijek, en ik was moe en wilde niet over vluchtelingen nadenken. Ik zei tegen mezelf: Kom op, je bent hier voor de Roma, dat is je doelgroep, hou je stuur recht en laat het maar zitten. (klinkt best wel doelgericht he?) Maar ik kon er niet omheen. De kerken verzamelden boodschappen voor de vluchtelingen er gingen boodschappenlijsten rond en onze collega’s deden mee en nodigden me uit. (een van hen is zelf vluchteling geweest in de Joegoslavie oorlog en weet maar al te goed wat deze mensen doormaken.) Jelle moedigde me aan en ik besloot mee te gaan.
En het was goed, het hielp me om de werkelijkheid onder ogen te zien. Ik zag de lijst met benodigdheden en ik hoorde de aantallen van vluchtelingen in het park. Met elk artikel wat in hun winkelwagentje kwam, werd de mijne leger.
Vreemd hoe betrekkelijk je eigen boodschappenlijstje is als je over andermans situatie hoort.
Tienduizenden vluchtelingen reizen momenteel door Boedapest, Wenen en andere grote steden in Europa.
De vluchtelingen komen uit oorlogsgebieden zoals Syrie, waar IS en vergelijkbare wrede groepen oorlog, geweld en dood zaaien. We zijn niet veel vluchtelingen in Osijek tegengekomen, maar we hoorden dat vluchtelingen van de Balkan zich ook toevoegen aan de stroom van vluchtelingen om een beter leven in het Noorden van Europa op te bouwen. Wat we momenteel in Europa meemaken is erg complex.
Angela Merkel zei:
Griekenland is een fors probleem, maar de situatie rond de vluchtelingen is nog veel erger.
Even wat getallen: Volgens official figures 340.000 vluchtelingen probeerden Europa binnen te komen in de eerste zes maanden van dit jaar 2015. Dat is ongeveer drie keer zoveel als dezelfde periode van het vorige jaar,2014
Alleen al in Wenen zijn in dit jaar 1700 kinderen aangekomen zonder begeleiding van ouders. Wat is hun verhaal?
Zelfs terwijl ik aan deze post werkte, hoorden we het nieuws dat twee boten, waar 500 mensen op zaten zijn gezonken voor de Libische kust. En nog dichterbij: Een vrachtwagen gestrand tussen Boedapest en Wenen, met 70 mensen die hun eindbestemming niet haalden en onderweg overleden. Mannen, vrouwen, vier kinderen, moeders, vaders, wat was hun verhaal?
We reden op die plek, minder dan twee weken geleden. We hebben vele vrachtauto’s gezien. Onvoorstelbaar.
En het verhaal is nog lang niet af.
En waar is God in dit verhaal?
Kan het zijn dat de afgelopen jaren een voorbereiding waren van iets, wat nog komen gaat? En dat God een weg klaargemaakt heeft, maar dat het aan ons is hoe we nu reageren? Moge we de genade hebben om te horen en te zien hoe God aan het werk is door dit alles heen, en Zijn weg gaat in onze tijd.
Kan het zijn dat het God was en Zijn Heilige Geest om het in harten van een stel mensen te leggen om International Churches op te zetten, zoals we ze hebben zien opkomen in een hoop steden en grote plaatsen in Nederland, in de laatste tien, vijftien jaar? (Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Veenendaal, Wageningen, Apeldoorn.) En dat nu de tijd eraan komt om kerk te zijn in een nog diepere complexere manier dan ooit hiervoor?
Moge God jullie zegenen!
Kan het zijn dat een organisatie zoals Gave in de komende jaren nog dingen mee gaat maken, waar we ons nu nog maar een kleine voorstelling van kunnen maken? Moge God jullie zegenen en je team hierop voorbereiden!
Laten we bidden voor kerken en organisaties die op welke manier dan ook de vluchtelingen willen bijstaan. Mogen we allemaal de wijsheid en liefde en eerlijkheid krijgen om hen met waardigheid tegemoet te komen.
Laten we niet vergeten dat al deze honderdduizenden mensen een gezicht hebben en een verhaal te vertellen.
Laten we niet vergeten dat er ook nog vele achter moesten blijven, die niet eens zover kwamen als hier in Europa.
Laten we bidden voor onszelf en onze rol hierin- hoe klein die ook schijnt-
Ethiopische christenen tijdens een dienst in kerk in Calais. pictures.
Toen de christenen in de eerste eeuwen na Christus geboorte vervolgd werden, sloegen ook zij op de vlucht en spreiden zich wijd uit over de wereld. Ze namen het Evangelie mee in hun hart, wat zo ook verspreidde.
Kan het zijn dat God nu iets vergelijkbaars doet, met het verspreiden van deze gebroken mensen. Dat God Zijn Koninkrijk laat komen op nog een andere manier?
Kan het zijn, dat wij in sommige gevallen de ontvangers zijn, in plaats van de gevers?
Kan het zijn dat het verhaal rondom de vluchtelingen de test is voor de kerk in het Westen, om te laten zien welk doel wij nastreven?
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd.
Uw Koninkrijk kome,
Uw wil geschiedde,
Gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde,
Geef de vluchtelingen elke dag hun dagelijks brood en water
En vergeef ons onze schulden,
Zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.
En leidt ons niet in verzoeking,
Maar verlos ons van de Boze,
Want van U is het Koninkrijk,
En de kracht
En de heerlijkheid,
Tot in eeuwigheid.
AMEN.
Wil je een film kijken over vluchtelingen? : The Good Lie movie
Wil je een boek lezen over vluchtelingen: Elisabeth Musser, Aan de andere kant van de bergen
Wil je weten hoe jij het verschil kunt maken?
Ik hoop dat we allemaal als een Mevrouw Van Schaik zullen zijn voor de vluchtelingen op onze eigen manier.