Je hebt onderwijskundigen en je hebt ervaringsdeskundigen in het onderwijs. We rekenen onszelf tot de laatste categorie met een ervaring aan 7 verschillende scholen in het basisonderwijs.
Ik zet ze even voor je op een rijtje en zeg over elke school iets positiefs.
- Johannes Calvijnschool Veenendaal, 2006 – 2007; Een positieve kinderfabriek. Een stuk of 80 vierjarigen verdeeld over een paar klassen met allerschattigste juffen die vers van de Pabo kwamen en een schijnbare competitie deden wie de snoezigste knutselwerkjes kon maken. De school is uiteraard meer dan dat.
- Mary Towerton Horsley’s Green 2007 – 2010; Een lokaal schooltje in het gehucht Studley Green met een totaliteit van 30 leerlingen in de leeftijd van 5 – 8 jaar. Elk kind werd gekend. Helaas is de school gesloten in 2023. Het school plein bestond uit een grasveld ter grootte van een voetbal veld. Eens per week werd er in de moestuin gewerkt waar ik de Engelse taal, cultuur en mijn eerste tuinervaringen leerde. Uniformen brachten enige gelijkheid al was er nog steeds een verschil tussen de uniforme kleding van Asda, primark of de duurdere winkels. Verschil blijft. Uiterst positief was de Engelse visie op lezen die ons voorgoed ongeschikt maakte voor AVI dril praktijken. Het belang van de beheersbaarheid van de docent die iets in een map moet afvinken lijkt meer centraal te staan dan de verwondering van het kind. Zo niet in Studley Green: Er was een vriendelijke prikkelarme leeshoek die eruit ziet als een pijpelade van twee bij vier meter. Aan de ene wand zie je meters en meters boeken die als bomen een bos vullen. Aan de andere wand twee lage bankjes zoals je die in de gymzaal ziet. Er zijn een paar kaders: Er heerst stilte. Elk kind mag er zijn op elk moment van de dag als de juf toestemming geeft en elk boek is een cadeau. (Ik kan dat ongedwongen respect voor de auteur wel waarderen). Je bladert met respect, zachtjes door een boek en laat je verrassen wat elke bladzijde je voor nieuwe wereld opent. Het voorstellingsvermogen van het kind wordt geprikkeld zonder dat er druk wordt uitgeoefend. Lezen is fijn en elke bladzijde is een verrassing is de ongeschreven boodschap.
- Stockenchurch Primary School 2009 – 2010 Vanaf acht jaar ben je het veilige schooltje in the Chiltren hills ontgroeid en moet je met de bus naar een groter dorp 5 kilometer heuvelopwaarts als je op het Wycliffe centrum woont. Een goed georganiseerde school. Lekker Engels. De school gaat er prat op dat zoveel procent van de kinderen die bij hen de basis hebben geleerd eindigen in Oxford university nog weer een paar miles verder richting het zuiden. Mijn engels verdiept wat. Ik ben leesmoeder en voel me klein met de achtjarigen die een stuk vloeiender de Engelse taal beheersen dan ik.
- Willowdale Christian School 2010 – 2012 Buitenkijf was dit het beste onderwijs dat onze kinderen hebben genoten. In de zomer van 2010 verhuizen we naar Canada. Er zijn helaas voor onze kinderen wat nuance verschillen in de Engelse taal. Alle zorgvuldig geleerde taal en spelling volgens het Britse Engels krijgt in Canada een rode streep. We leren hen dat het er niet altijd toe doet wat je docent zegt. Zij moeten ook leven met de lokale regels. De wereld is groter dan dat. Het open minded christelijk perspectief in combinatie met een uitdagende leeromgeving is fantastisch. Elke week is er Wednesday Worship waarbij ook de ouders zijn uitgenodigd. De dag word begonnen met een dagopening, en daarna (nu komt het) is er “Journaling” gewoon als vak. Je begint de dag met het leeg maken van je hoofd. De kleintjes uiten zich met een tekening of een regel. De groteren schrijven een zin. Naarmate je ouder bent verkleint de tekening en wordt het aantal zinnen meer. De gewoonte van het dagelijks schrijven word hier aangeleerd. Fantastisch!
- School met de Bijbel, Randwijk 2012 – 2015 De overgang van een wereldstad Toronto met bijna 3 miljoen inwoners naar een dorpschool in de Betuwe ( 1300 inwoners ) was misschien een van de grootste uitdagingen die onze kinderen te verstouwen kregen. De Engelse taal ging in de ban, want dat werd niet verstaan. Onderweg naar school groetten de kinderen de geit, de kippen, de koe met de naam Marijke 64 (Ik ben de tel kwijt) omdat haar voorgeslacht wel de zelfde naam kreeg maar met het jaar een nummer erbij. Sinds de oorlog verdween zij jaarlijks in stukken gehakt in de vriezer waarbij zij in de wintermaanden verorberd werd. De school staat er zo’n honderd jaar. De kerkklokken en de schoolbel bepalen het ritme van het lieflijke dorp Randwijk waar op het schoolplein de kinderen zich niet anders gedragen als ergens anders.
- Wereldschool 2015 – 2019 Thuisonderwijs is nieuw voor ons. Toch wagen we ons eraan, om er vrij snel achter te komen dat het voor onze kinderen beter is dat er een juf komt. Gelukkig komt zij. Juf Marieke leest vanuit Afrika deze blog: en voelt zich geroepen ons gezin uit de brand te helpen. Lang leve een webblog. Of: Prijs de Heer die in nood voorziet. We hebben geen spijt dat we zijn gegaan. Wel was het een woest avontuur: Je weet waar je aan begint, niet waar je eindigt.
- Eben Haezer School, Bennekom 2019 – 2024 Okay, het was een beetje pragmatisch van ons. We keken in 2019 op de website van alle 7 scholen van Bennekom. De school die het dichtste bij was en de langste lesdagen had zou het worden. Er kunnen meer verheffender redenen zijn om een kind aan te melden. Maar ach. We hebben goede ervaringen met deze school om de hoek: Goede conflicthantering. Goede begeleiding als je kind een wat niet standaard pad had zo ver. (Laurens kwam in groep vier binnen en kon als beginner Kroatisch lezen en schrijven. Dat was niet helemaal in overeenstemming met de rest van zijn klas). Hier ging men de diepte in met psalmen en catechismus. Het wereldbeeld verbreden leren we ergens anders. Je kunt niet alles hebben.
In 2019 zijn we de wereldschool ontgroeit en heeft het merendeel van onze kinderen onderwijs in Nederland nodig. We verhuizen terug. Vier kinderen, vier scholen. (basisschool, voortgezet onderwijs, mbo onderwijs en Vavo).
Mocht je niet passen in het reguliere onderwijs, lang leve de VAVO. Je kunt daar gewoon je diploma halen voor het middelbaar onderwijs. Ook als je zakt: Geen probleem. Neem een tussenjaar, werk in de horeca, verdien wat en behaal alsnog de vakken die je niet haalde. Stress is niet goed voor een mens. En het puberbrein vaart er niet wel bij.
Leren voor het leven. Dat lijkt me een goed begin.
Enne tot slot: Relativeer het onderwijs een beetje. Er zijn vele manieren om te leren. Onderwijs via een schoolinstelling is er maar 1 van. Hang trouwens je identiteit niet aan een school, maar aan de Schepper zelf.
Oh. Nou wordt ik wat belerend.
Ik stop snel.
Stel gerust een vraag als je ergens mee zit. En deel dit bericht.